சின்னச் சின்ன சங்கடங்களுக்கெல்லாம் நொந்துபோகும் மனிதர்களுக்கு ரஞ்சித்தின் வெற்றிக்கதை ஒரு பாடம். காது கேட்காது. நினைத்ததைப் பேசவும் முடியாது. தங்கள் பிள்ளையின் பிரச்னையை, பிறந்து ஏழாவது மாதமே அறிந்துகொண்ட பெற்றோர், நம்பிக்கையோடு இந்தச் சமூகத்தில் வாழப்பழக்கினார்கள். ஸ்பீச் தெரபி, லிப் ரீடிங் எனத் தன்னைத் தகவமைத்துக்கொண்ட ரஞ்சித் படிப்பில் பல முதலிடங்களைத் தொட்டார். மெக்கானிக்கல் இன்ஜினீயரிங் வரை எட்டிப்பிடித்தும் நேர்காணல்களில் குறைகளே பிரதானமாகப் பேசப்பட்டன. இதுவல்ல என் இலக்கென ஆட்சிப்பணித் தேர்வுக்குத் தயாரானார் ரஞ்சித். முதல் முயற்சியே அவருக்கு வெற்றி மகுடத்தைச் சூட்டியது. `ஏன் இவனுக்காக இவ்வளவு கஷ்டப்படுறீங்க... படிச்சு கலெக்டரா ஆகப்போறான்' என்று தன் பெற்றோரைக் கேட்ட உறவுக்காரர்களின் கேள்விக்கு கலெக்டராகவே வந்து பதில்சொல்லப் போகிறார் ரஞ்சித். `அவமானங்களும் புறக்கணிப்புகளுமே எனக்கான படிக்கட்டுகள்' என்று கலைந்தமொழியில் சொல்லி விரலுயர்த்தும் ரஞ்சித், டேராடூனில் ஆட்சிப்பணிப் பயிற்சியிலிருக்கிறாரர். தமிழ் இலக்கியத்தை முதன்மைப்பாடமாக எடுத்துத் தேர்ச்சி பெற்றதற்காகவும் இந்தக் கோவைத்தம்பியை நாம் கொண்டாடவேண்டும்.
